ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΟΥ ΧΕΜΙΝΓΟΥΕΪ

Ο μεταφραστής και μελετητής του έργου του Έρνεστ Χέμινγουεϊ Piero Ambrogio Pozzi μάς περιγράφει την εμπειρία της μετάφρασης δύο αποκαλυπτικών για την προσωπική ζωή του μεγάλου συγγραφέα έργων.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΙΟ ΜΑΡΚΙΔΗ

Η ομιλία της Ασημίνας Ξηρογιάννη στο δεύτερο κύκλο αφιερωμάτων «Ποιητές στη Σκιά» που διοργανώνει η ΕΡΑ σε συνεργασία με τις εκδόσεις Γαβριηλίδης. Επιμέλεια κύκλου: Γιώργος Μπλάνας

ΣΤΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

«Όταν ανοίγω βιβλία που διάβασα σε ηλικία 14-15 ετών, οι σημειώσεις στο περιθώριο με μικρά παιδικά γράμματα μαρτυρούν ότι η εξέλιξή μου υπήρξε αμφίβολη. Ήξερα περισσότερα απ’ όσα ξέρω.» Η Σώτη Τριανταφύλλου μάς ξεναγεί στη βιβλιοθήκη της και στις αναγνωστικές της συνήθειες.

W.G. SEBALD – ΚΥΝΗΓΟΣ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΩΝ

Η Αρχοντή Κόρκα γράφει για τον W. G. Sebald, έναν ακούραστο συλλέκτη αναμνήσεων, ιστοριών, αντικειμένων, εικόνων, αισθήσεων, αλλά και καταστροφών.

ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ’ΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΖΕΣΤΟΣ

«Το κρύο κυνηγούσε τον Ρόμπερτ Λούις Στήβενσον από την ημέρα που γεννήθηκε – 13 Νοεμβρίου του 1850, σ’ ένα Εδιμβούργο υγρασίας, ομίχλης και μόλυνσης.» Γράφει η Γλυκερία Μπασδέκη.

Ο ΠΕΖΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

Η Bookworm-Sue διαβάζει τον μονόλογο του Μανόλη Αναγνωστάκη «Είμαι αριστερόχειρ ουσιαστικά» και καταλήγει: «Το προβάδισμα του γεγονότος, του Πράττω έναντι του Είμαι, με έκανε να θαυμάσω ακόμη περισσότερο τη μετέπειτα σιωπή του Αναγνωστάκη κι αυτό γιατί γνωρίζω πως η σιωπή δεν είναι εύκολη υπόθεση για έναν άνθρωπο της δράσης και σίγουρα δεν είναι ήττα».

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ, TRADUTTORE TRADITORE

Ο Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος προσπαθεί να εξηγήσει γιατί μας ενδιαφέρει ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης ως μεταφραστής και καταλήγει σε τρεις βασικούς λόγους.

Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Ο Γιάννης Φλυτζάνης γράφει για τα δύο έργα του Βάλτερ Μπένγιαμιν στα οποία αναγνωρίζει το πιο ιδιαίτερο λογοτεχνικό ενδιαφέρον, τον «Μονόδρομο» και «Τα Παιδικά Χρόνια Στο Βερολίνο».

ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΜΠΑΚΟΝΙΚΑ, 7 ΣΥΛΛΟΓΕΣ ΜΕΤΑ – ΤΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΛΗΜΕΡΙ ΤΩΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΝ

Η Γεωργία Μανάφη γράφει για την ποίηση της Αλεξάνδρας Μπακονίκα με αφορμή την τελευταία ποιητική της συλλογή, «Το τραγικό και το λημέρι των αισθήσεων».

ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΑΡΟΝΤΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ – ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΤΣΑΣ (1911-1969)

Ο Γιώργος Βέης γράφει για τον Αλέξανδρο Μάτσα, έναν ποιητή της γενιάς του ’30 που «έμεινε στα ολίγα, διότι προφανώς δεν ήθελε να εκφυλίσει, να αδικήσει τα όσα του εμπιστεύτηκε η φύση της ποιήσεως».